‘Het zijn gekke tijden’ is inmiddels het meest gehoorde cliché van 2020. En clichés zijn altijd waar, dus deze ook. Wat ook gek aanvoelt is de beurs die zich niets lijkt aan te trekken van enorme werkloosheidscijfers en sombere economische vooruitzichten. Hoe kan dat?

Wat een jaar. De wereld op slot. Gevolgd door de slechtste economische cijferstorm ooit. De beurs daalde in maart nooit eerder zo snel en zo hard. Het daaropvolgende deelherstel wordt met ongeloof aanschouwd door bijna iedereen die dat niet kan rijmen met de barre economische voorzichten. Waar staan we nu eigenlijk?

Financiële steun

De eerste hulp van centrale bankiers voor de beurs en economie kwam deze keer meteen. Waar bij het uitbreken van de financiële crisis in 2008 overheden eerst nog banken lieten omvallen en een paar maanden wachtten met ingrijpen, werden dit keer de steunpakketten direct aangekondigd en hadden ze meteen een verbluffende omvang. Geld bijdrukken zonder restricties, alles is geoorloofd. Zo is de liquiditeit gewaarborgd en dat is fijn voor de beurs en beleggers. Het geeft een enorme steun.

Er zijn natuurlijk kritische en bezorgde geluiden genoeg over al dat geld dat wordt gecreëerd. Dat moet toch een keer fout gaan? Zo veel schuld zal wel schadelijk zijn op langere termijn, is de gedachte. Maar geld is uiteindelijk niets meer dan wederzijdse schuld aanvaarding. Zolang beide partijen het goed vinden en elkaar geloven is het prima en kun je schier oneindig geld (lees: schuld) creëren. Wanneer het om geld gaat, valt of staat alles met vertrouwen. Daarom kun je bijvoorbeeld in Afrika geen geld bijdrukken en in het westen wel. Dat lijkt oneerlijk maar het is een kwestie van wat je ertegenover stelt. Vertrouwen dus. En een redelijk werkende economie, een functionerende overheid inclusief collectief mechanisme.

Van daaruit is het dus niet zo erg dat er biljoenen verteerd worden om de crisis het hoofd te bieden. Het is alleen maar liquiditeit, de balans van de centrale bank en de staatsschuld lopen samen op. Je zou het in theorie ook weer ongedaan kunnen maken. Al zal dat nooit helemaal lukken en zullen vooral een langdurig lage rente en toekomstige groei als gezond tegenwicht voor al die verse schuld gaan dienen.

Toekomstige groei

Maar we kunnen toch niet eeuwig doorgroeien? Zit daar geen grens aan? Nou nee, eigenlijk niet. Zolang wij mensen blijven doen waar we goed in zijn, nadenken en ons ontwikkelen, kunnen we groeien. En als we even te hard gegroeid zijn worden we door moeder natuur teruggefloten en maken we pas op de plaats. Of zelfs een paar stappen terug zoals nu. Om vervolgens weer verder te groeien.

De beurs

De beurs herstelt alweer van de coronaklap. Vaak loopt de beurs een paar kwartalen vooruit op de reële economie, in dat licht een mooi vooruitzicht dus. Maar onderliggend zien we grote verschillen. De beurs is de markt en iedereen kijkt naar de stand van de index om te bepalen hoe het met beursgenoteerde bedrijven gaat. De verschillen tussen winnaars (technologie, farmacie, IT) en verliezers (banken, vastgoed, transport) waren echter nooit zo snel zo groot. Houd daarbij rekening dat zeker de grote technologiebedrijven een steeds groter deel van de markt uitmaken, waardoor de goede prestaties van deze sectoren de index vleugels geven. Dat zorgt er wel voor dat passief beleggen moeilijker wordt. Een mixfonds of standaard portefeuille zit voor de helft vol met obligaties die in de toekomst geen rendement meer brengen. De voortdurend lage rente maakt een einde van de 40-jarige bullmarkt in obligaties. En ook een simpel mandje aandelen kopen is gewoon niet meer voldoende. Je koopt voor de helft goede bedrijven met perspectief maar je koopt ook een hele lijst mindere. De winnaars van gisteren zitten nog steeds in de portefeuille, maar dat zijn niet de rendementsmakers van morgen. Er is dus actief beleid nodig in beleggingsportefeuilles. Dat geldt voor de bepaling van de assetmix én de keuze van fondsen en beleggingstitels.

Kansen benutten

De huidige situatie biedt enorme kansen voor de (middel)lange termijn. Het nu goed opbouwen van een portefeuille en daar flexibel mee omgaan is de basis voor toekomstig rendement. Wij hanteren altijd het uitgangspunt dat je je niet klem moet zetten op de beurs omdat we wel verwachtingen kunnen hebben maar zo eerlijk moeten zijn dat we het ook niet precies weten. En als je geen glazen bol hebt ben je genoodzaakt meerdere mogelijke scenario’s in te bouwen in je portefeuille. Dat deden we altijd al en ook nu in ‘coronatijd’ betaalt zich dat dubbel en dwars uit. Met aanvaardbare risico’s halen we rendementen die in de top van de markt horen. Kijk hiervoor op www.hipcapital.nl/goed-rendement.

Advies

Zelf een lijstje afgestrafte aandelen selecteren is leuk, zelf een paar trackers kopen op de brede markt ook, maar er komt meer kijken bij het zoeken naar de ideale risico-rendementsverhouding. De periode tussen de laatste crisis (2009) en de huidige was voor beleggers niet zo moeilijk. Een alsmaar dalende rente en breed gedragen, gestaag oplopende aandelenkoersen zorgden ervoor dat je blind de markt kon kopen. Passieve beleggers hadden met halve inspanning de hele wereld. Maar een kwaliteitsportefeuille samenstellen en bijhouden is vakwerk. Omdat we door het einde van de obligatie bullmarkt en de blijvende tweedeling in aandelen op een punt zijn gekomen waar de traditionele portefeuille niet meer werkt is beleggingsadvies het eerste dat je zou moeten inkopen. Pas dan kun je aan een gezond houdbaar rendement voor de toekomst gaan denken.

Door: Dick Hubertus, HIP Capital, 11 mei 2020