Soms is het goed om de balans op te maken. Het eerste half jaar van 2023 is voor ons gevoel snel gegaan, dus met de zomer voor de boeg maken we graag een tussenbalans op. Het rendement over de eerste twee kwartalen van het jaar is prima, tussen de 3 en 10% in 6 maanden is niet slecht. Het is wel zeer afhankelijk van de gekozen hoeveelheid aandelen in een portefeuille. Van obligaties en alternatives hebben we nog weinig gezien. 

Zoals wel vaker zat het venijn in het begin en aan het eind van de periode. Tussentijds gebeurde er gedurende twee kwartalen qua koersontwikkeling niet zoveel, op de nodige banken-onrust na dan. De grote motor achter de aandelenmarkt is de opkomst en de fantasie rondom AI (artificiële intelligentie). In het kielzog van deze ontwikkeling en het nieuws hieromtrent zijn het wederom de grootste Tech bedrijven die de kar trekken.

Participeren of subsidiëren?

Nieuws is er altijd, of de beurs daar nu wel of niet op reageert. Het derde kwartaal is niet alleen een startsein voor de zomer maar ook van nieuwe regels die bedrijven moeten implementeren. In een groeiende duurzaamheid hype is de recent ingevoerde plastic taks voorlopig de moeder aller verkeerde overheidssubsidies. Plastic verpakkingen worden in plaats van oninteressant juist een verdienmodel voor ondernemers, niet echt een duurzaam verhaal. Duurzaam betekent zoiets als ‘bestendig’ en zou op lange termijn een positief effect moeten geven. De houdbaarheid van de gemiddelde politicus is helaas een stuk korter getuige de val van Rutte IV, dus veel verder dan gedrag beïnvloeden op basis van geld komt men meestal niet. Dat terwijl een overheid mensen zou moeten laten participeren in plaats van subsidiëren.

Participeren in plaats van subsidiëren dus. Zo is het met beleggen ook. Beleggen is niet alleen voor de gefortuneerde happy few. Iedereen die pensioen opbouwt belegt, alleen beseft niemand zich dat. Politici -de motoren achter het nieuwe pensioenakkoord- mogen dat best meer benadrukken. Maar een demissionair kabinet is een dure term voor een tandeloze tijger en helaas is verschillen benadrukken voor hen vaak lucratiever. Zo is het altijd mooi om de aandeelhouder af te zetten tegen de gewone man. De winnaar van inflatie tegen het slachtoffer. Dan kun je zeggen dat je voor de ‘slachtoffers’ opkomt…

Wij en zij

Wanneer je echt begaan bent, zou je het ‘wij en zij’ verhaal makkelijk kunnen veranderen. Het aandeelhouderschap is niet iets verderfelijks zoals de gewone man (lees: de kiezer) door sommige politici wordt voorgehouden. Het aandeelhouderschap is de enige manier om rechtstreeks invloed uit te oefenen op bedrijvigheid en de manier waarop dit gebeurt. Je moet dus niet af van de beurs, het kapitalisme of met vage vergezichten een maatschappij schetsen die een beter sociaal alternatief vormt. Je kunt beter iedereen de kans geven om mee te doen. Niet de gewone man als slachtoffer neerzetten en de aandeelhouder als iemand die ergens ver weg op een eiland geld zit te tellen. Aandeelhouders zijn gewoon je werkende buurman en aandeelhouder worden, dat kun jij ook.

Met participeren kun je al vroeg beginnen in plaats van subsidie op subsidie stapelen. Nu val je van kinderbijslag, via zorg- en huurtoeslag alsnog in de armen van de bank als je er uiteindelijk als dertiger überhaupt nog tussenkomt op de huizenmarkt. Schaf de kinderbijslag af en geef iedere nieuwe burger 18 jaar lang aandelen in onze maatschappij. Dan is uiteindelijk iedereen werknemer én aandeelhouder. Dan wordt iedereen gecompenseerd voor inflatie en kan iedereen meepraten over de toekomst van bedrijvig Nederland.

Maak van iedere burger ook een aandeelhouder. Of op z’n minst een bewuste belegger…

Namens team HIP Capital, een hele fijne zomer!

Door: Dick Hubertus, HIP Capital, 10 juli 2023