Voor wie graag een krant leest en het journaal kijkt is de slecht-nieuws-show van 2022 nog steeds in volle gang. De Russische oorlog beheerst uiteraard het nieuws, maar is voor de beurs inmiddels een gegeven. De manisch depressieve reactie van beleggers dit jaar hangt vooral samen met de renteontwikkeling en de (gehoopte) reactie van centrale bankiers op de nog steeds torenhoge inflatie.

Inflatie sijpelt niet langer langzaam, maar inmiddels snel door in álle prijzen. De huidige prijssprong kan niet zomaar worden teruggedraaid. Daar is de motor achter de huidige inflatie, de energiecrisis, te hardnekkig voor. Voor dalende prijzen moeten er eerst fundamenteel dingen wijzigen en dat proces duurt lang. Te weinig investeringen in fossiele energie en de onmogelijkheid om nog sneller groen over te schakelen aan de aanbodkant bijvoorbeeld. Maar ook politieke keuzes en demografische ontwikkelingen aan de vraagzijde.

Direct na het zomerse hoogseizoen zijn beleggers dus terug in de realiteit. De zomerrally was niet meer dan een schijnbeweging en valse hoop op hernieuwde monetaire steun en een verkeerd ingecalculeerde draai in de rente. De wens is de vader van de gedachte. Nu de realiteit terug lijkt, is het de uitgelezen kans om een beleggingsportefeuille gericht voor te bereiden op betere, of op zijn minst, ándere tijden.

Huizenprijzen

Naast het weer en corona hét gesprek van de dag op straat, bij de koffieautomaat of op verjaardagen: de huizenprijzen. De afgelopen 7 jaar hebben we ons vergaapt aan een krankzinnige stijging op de huizenmarkt. Te weinig huizen, bouwcrisis door regelgeving, te veel jonge mensen, er zijn tal van redenen genoemd voor die stijging. Maar in werkelijkheid was het er maar één: overmatige liquiditeit. Een absurd lage rente gecombineerd met fiscale mogelijkheden zorgden voor te veel “beleggers” en een “budget” van meer dan een half miljoen euro voor twee starters op de arbeids- en huizenmarkt. Een klein beetje kuddegedrag en de giftige cocktail is compleet. De grootse aanjager van deze stijging is inmiddels verdwenen. De rente is in recordtempo gestegen en hardnekkige inflatie zorgt ervoor dat deze niet snel draait. En gebeurt dat (deels) toch, dan is het momentum voorlopig verdwenen. Het Nibud schaalt af, de belastingdienst financiert geen extra ton meer en de kudde stopt met rennen.

Dollar

Niet alleen op de huizenmarkt, die op zijn beurt een belangrijke drijver onder het consumptiepeil is, maar ook op de beurs is liquiditeit allesbepalend. Kijk maar naar de dollar. Voor Nederlandse beleggers is een tussenstand van -12% in een gecombineerde portefeuille natuurlijk vervelend, maar bedenk je wel dat de sterke dollar dit negatieve resultaat nog relatief roze kleurt. Aan de pomp zien we een sterke dollar direct terug in hoge prijzen maar beleggers verdienen er ook aan. Want of het nu komt door een veel hogere rente in de VS of de relatieve zwakte van andere munten maakt niet zoveel uit: een wereldwijde aandelenmand bestaat voor twee-derde uit dollars en bedrijven die dollars verdienen, dus de sterke USD ten opzichte van onze gebrekkige euro pakt voor goed gespreide beleggers in de portefeuille heel goed uit. Het is uiteraard de vraag in hoeverre de Amerikanen deze krapte kunnen volhouden, dus ook daar moet je je op voorbereiden bij het samenstellen van een portefeuille.

Kansen

Een snel gestegen rente die niet zomaar draait, hardnekkige inflatie, afkoelende huizenmarkt en veranderende liquiditeit dus. Biedt dat kansen? Jazeker. De huidige energiecrisis is een zegen voor de al jaren voorspelde energietransitie. Het tempo waarin het ging zal fors omhooggaan. Want uiteindelijk weegt geld zwaarder dan goede bedoelingen. Deze transitie valt samen met de volgende ronde in digitalisering. Met computerchips als meest waardevolle grondstof zijn deze thema’s voorlopig leidend in onze aandelenportefeuilles. Gecombineerd met een uitgebalanceerd alternatief blok aan de risicomijdende kant zijn wij klaar voor de onvermijdelijke draai in sentiment op de financiële markten.