‘Handelsoorlog’, ‘heffingskanon’ en een ‘nucleaire bom op het handelssysteem’. Zelden hebben we op 1 voorpagina van het FD zoveel oorlogstaal gelezen. Economen en verslaggevers komen superlatieven tekort om te duiden wat Trump doet met de wereldeconomie. Maar de acties van de Amerikaanse regering zijn geen verrassing. En geen ramp.

Al halverwege Trump’s eerste termijn (in het laatste kwartaal van 2018) dreigt de Amerikaanse regering met stevige importtarieven op Chinese goederen. Maar in plaats van het compromis dat rond de kerst van 2018 werd bereikt tussen de Chinese president Xi en de VS, zet Trump nu door. Omdat Europese landen en China op iedere dreiging met eigen importtarieven en protectionistische maatregelen reageren, wordt al sindsdien van een handelsoorlog gesproken.

Reactie

Op economische oorlogstaal reageren kunnen landen doen op twee manieren. Direct door te onderhandelen en indirect door te focussen op binnenlandse productie. Het eerste kan meteen en het tweede kost tijd. Een combinatie werkt dus het beste en dat is precies wat we nu zien gebeuren. De directe reactie (onderhandelingen uitlokken) is het doel van Trump. Zijn tactiek is nog steeds dezelfde: als eerste hard roepen en afschrikken in de hoop op een voor de VS goede deal. Maar is een goede deal vandaag ook een goede deal op lange termijn?

De indirecte reactie vanuit Europa en Azië is meer focus op de eigen ontwikkeling, productie en binnenlandse consument. Van daaruit ontstaat juist meer concurrentie voor Amerikaanse bedrijven. Op langere termijn is dat niet goed voor de dominante monopolie-achtige positie van veel door de dollar gesponsorde Amerikaanse bedrijven. Je ziet het ook aan de reacties op de beurs, de acties van vandaag treffen op middellange termijn vooral de economie van de VS.

De wereldeconomie is op dit moment uiteraard niet gebaat bij het verder opvoeren van handelstarieven, maar er ligt nu wel een duidelijke basis. Op de beurs geldt: beter duidelijkheid dan onrust. Uiteraard moet de markt zich aanpassen aan een nieuwe realiteit en reageren beleggers door koersen lager te zetten, maar uiteindelijk werkt het uitlokken van eigen ontwikkeling, focus en concurrentie in grote delen van de wereld als een herijking van de markt en is daarmee geen slecht nieuws. De details zijn op dit moment niet doorslaggevend. Een 10% basistarief voor iedereen, maar een opslag voor Europa en Azië? Na een onderhandelingsronde liggen deze tarieven alweer anders. Niets zo veranderlijk als de regering Trump.

Wat moet je nu doen?

De consument en de beurs zijn gewend aan vlot lopende handel en goedkope productie. Dat werkt als een goed draaiende economische motor. De raderen worden vandaag de dag verstoord, toch is concurrentie uiteindelijk goed voor de ontwikkeling en uiteindelijk beter voor de economie. Je moet dus de lange termijn in de gaten houden en juist beleggen wanneer de onzekerheid op korte termijn groot is. Ben je bang voor tussentijdse correcties en beweging? Niet inloggen of niet beleggen. De laatste optie is overigens meteen de slechtste optie, want gaat gepaard met gegarandeerd vermogensverlies en dat vindt niemand fijn. Dan liever een soms hobbelige weg naar rendement en vermogensbehoud en het verslaan van inflatie op lange termijn als ultieme doel.